Pen en papier. Altijd. Dan schrijf ik alles op. Wat moet er gebeuren? Wat is allemaal tegelijk? En dan afvinken. Alsof het een soort Excel is, maar dan zonder de trauma’s. Ik haat Excel. Structuur houden is de enige manier waarop ik chaos overleef. Misschien ook waarom ik er zo goed in ben. Georganiseerde chaos, dat ben ik in een notendop. En als Murphy’s law toeslaat? Vijf minuten zelfmedelijden en weer door.